Over JON

Inhoud

Het verhaal dat verteld mag worden … in de zelfhulpgroep JON; Dr Frans E J Gieles, 2016 (a)
“Je bent best streng als gespreksleider … maar daardoor hebben we juist een goed gesprek.”
De in ruim dertig jaar al doende ontwikkelde methodiek poog ik hier onder woorden te brengen – nu in de vierde versie dan. Een theoretische en filosofische onderbouwing volgt nog.

De mens en zijn verhaal - De theoretische en filosofische basis van de narratieve zelfhulp en therapie - Frans E. J. Gieles, 2016 (b)

Statuten

Gedragscode

Jaarverslag 2023
Van 1 dec 2022 tot 1 dec 2023:
Over ... eenzaamheid ... eb 'dubbelleven' ...
Leden en bijeenkomsten ... Na Corona weer de voltallige groepen ...
JON 10 vaste leden, West 14. Individueel: In plaats van de groep: 3 personen in Oost, 3 personen in West. Naast de groep: 4 personen in Oost, 5 in West. In totaal 25 personen.
De jaarrekeningen van Oost en West ...
De inhoud van de gesprekken ... de nevenproblematiek ...
Aan deze vormen van hulpverlening zitten ook grenzen. ...
De regels over 'plaatjes' zijn strenger geworden. > Verbittering: "Er mag tegenwoordig ook niks meer ..." > De tijdgeest, het stigma ... "We mogen er niet meer zijn" ... We zien ook: asielkinderen letterlijk in de kou ... de mobieltjesverslaving bij de jeugd ... de schade door de toeslagenaffaire ... de wachttijden in de jeugdzorg ... eenzaamheid en somberheid bij de jongeren ...
We zien liever hechting en echt contact, geen eenzaamheid, 'iemand die er echt voor mij is'... die van mij houdt ...

Jaarverslag 2022
Van 1 dec 2021 tot 1 dec 2022:
- Inleiding ...
- Leden en bijeenkomsten ... deels in kleinere subgroepen ...
- De jaarrekeningen ...
- De hulp van de groep en de professionals ...
- en meer: beschouwingen en actualiteit ...

Jaarverslag 2021
Van 1 dec 2020 tot 1 dec 2021: JORis in het tweede Corona-jaar.
- Leden en bijeenkomsten ... deels in kleinere subgroepen ...
- Ook individuele contacten ... - De jaarrekeningen ...
- De hulp van de groep en de professionals ...

Opmerkelijk is dat er in deze contacten nauwelijks gesproken hoeft te worden over de pedofiele gevoelens zelf, zeker niet als dit in de groep al kan. De groep kan meer: boosheid, frustratie, isolement en andere problemen kan de groep goed aan. Ook in de individuele contacten is het vaak genoeg al voldoende als er iemand komt, goed empathisch luistert, niet oordeelt en geen ongevraagde adviezen geeft....
De hulpvraag aan het begin is lang niet altijd 'Help help, ik ben pedofiel!' Nee: 'Help help, ben ik een pedofiel?' ... Voor zo iemand daar zelf echt achter gekomen is, kan dit nog wel een flinke poos duren.

- De actualiteit ... Het OM gaat meningen vervolgen ... Er vindt verpreutsing plaats ...
- Slotwoord ...

Kijken we naar de jeugd, dan vernemen we dat alle kinderen en jongeren, van kleuters t/m universiteitsstudenten, kampen met eenzaamheid, somberheid en meer mentale en sociale problemen. ... Hoe kunnen kinderen de voor hen zo noodzakelijke nabijheid ook fysiek ervaren en zelf niet in isolement verkommeren?

Jaarverslag 2020
Van 1 dec 2019 tot 1 dec 2020: JORis in het Corona-jaar.
Veel piekeren ...
Getallen, de jaarrekeningen ...
Een vraag naar therapeuten, met uitleg ...
Opkomst van een 'nieuwe methodiek' in de GGZ ...
Actualiteit: de PNVD opgericht ... Feiten ... Hier valt wel iets over te zeggen ...
'Verscheurd' voelen veel contacten nu aan in onze anderhalve-meter-afstand-samenleving. Contacten worden ernstig gemist, knuffels nog het meest; pas als je ze mist, blijkt hoe belangrijk die zijn. Gelukkig mag er in de gezinnen nog wel geknuffeld worden, maar de opa's en oma's klagen steen en been hoezeer zij die contacten met hun kleinkinderen nu missen, de kleinkinderen al evenzeer. ... Hoe kunnen kinderen de voor hen zo noodzakelijke nabijheid ook fysiek ervaren en zelf niet in isolement verkommeren?

Jaarverslag 2019
“De enige plek waar ik vrijuit hierover kan spreken”
De gespreksgroepen hadden dit jaar 33 leden, Oost 15, West 18, terwijl er dit jaar 14 individuele contacten waren.
Nee, geen ‘plaatjes uitwisselen’, eerder de plek waar gesproken kan worden over “… die plaatjes … verslavend … hoe kom ik er van af?”
Er is goed contact ontstaan met “StopItNow!”, de telefonische hulplijn. ...
Het jaarverslag bespreekt, zoals elk jaar ook een aantal thema’s waarover vaak gesproken is, hetzij in de groepen, hetzij individueel. Dit jaar zijn deze thema’s:

(Ont)hechting: onveilige hechting in de kindertijd kan nare gevolgen hebben, bijvoorbeeld een zwak ‘ik’ opleveren dat niet bestand is tegen het pesten op het schoolplein, later mogelijk ook isolement, stress of relatieproblemen.
Soms is onthechting nodig: kinderen worden volwassen en gaan hun eigen weg.
‘Versteende verhalen’: die nooit verteld zijn, o.a. over seksueel misbruik in de jeugd; zo’n geheim weegt heel zwaar. Het verhaal wordt nu verteld. Dit lucht op.
Twee mogelijke gevolgen van autisme: isolement van jongs af aan (dus blijvend verlangen naar dat vriendje m/v) en weerstand tegen verandering.
Angst, angst en angst; hier kan de groep goed bij helpen.
Het stigma, dat zwaar weegt - en hoe verschillend men hiermee om gaat en kan gaan. Recent onderzoek laat dit ook zien.
Er is een verandering gaande: het onderscheiden van pedofilie (gevoel) en pedoseksualiteit (daad) in de media, de wetenschap en de hulpverlening. In de hulpverlening is er een verandering gaande van methodiek: van (louter) ‘terugvalpreventie’ naar ‘welzijn bevorderend’.

Bij het bespreken en goedkeuren van ons jaarverslag 2019 in de groepen vroegen wij iemand: “Hoe voelt het om in deze groep te zijn?” Het antwoord was: “Als een veilige hechting”.

Jaarverslag 2018
JORis is buiten de landsgrenzen getreden door een publicatie op een Engelstalig forum, met verwijzing naar vertaalde jaarverslagen en andere bestanden op de JON site. Dit leidde tot discussie, waardering, kritische vragen en zelfs tot migratie naar Nederland. [...]
Een prangende vraag in die discussie was: 'Jullie zijn toch niet net zo als de Virtuous Pedophiles?" Dit is een recent ontstaan forum, Engelstalig, wereldwijd, met meer dan 2000 leden. Wie lid wil worden, moet eerst enkele overtuigingen onderschrijven en beloftes doen over zijn gedrag. [...]
De visie van JORis is dat haar deelnemers uiteenlopende visies mogen hebben en dat deze bespreekbaar zijn. Wel is gekozen voor een doelgroep en voor een mission statement. [...]
De internationale ontwikkeling is deze: er is steeds meer oog voor mensen met pedofiele gevoelens die geen wetten (willen) overtreden. Deze hebben een nieuwe naam gekregen: NOMAPs = Non Offending Minor Attracted Persons. Zij hebben geen seksuele stoornis maar een seksuele oriëntatie. Zowel in de groepen als op de verdiepingsdag is hier uitvoerig over gesproken.
Over deze mensen wordt ook in toenemende mate onderzoek verricht.

Jaarverslag 2017
Je zult maar vijftien zijn (gemiddeld dan) en merken dat je nog steeds op die brugklassertjes valt ... Iedereen in je klas 'gaat met ...' maar geen meisje uit je klas kan je bekoren. Dan komt 'het grote woord' in je op: Ben ik dan soms pedofiel? Een Dutroux? Een Rober M.?
Je bent al 22 jaar (gemiddeld dan) als je dit voor het eerst aan iemand vertelt: na (gemiddeld dus) zeven jaar eenzaam piekeren ... De eerste twee die het mogen horen zijn je moeder en een vriend. Die moeders toch: ze accepteert je - en je vader volgt haar hierin. [...]
Je vindt een groep om hierover eens te kunnen praten. In die groep zegt je: "Ik ben heel blij dat mijn ouders mij accepteren ... alleen moet ik nu mijzelf nog gaan accepteren ..."
[... ... ...]
In onze vorige jaarverslagen noemden wij steeds enkele thema's die in de gesprekken naar voren kwamen. In dit jaarverslag kiezen wij eens voor een andere invalshoek, namelijk een meer 'verborgen kant' van JORis omdat deze zich buiten de groepen om afspeelt en er in de groepen nauwelijks tot niet, in elk geval alleen anoniem, over gesproken wordt: Wie er niet (meer) deelnemen.
[... ...]
Hoe verging het onze jonge twintiger met wie we dit verslag begonnen? Vroeg of laat bereikte hij het punt van zelfacceptatie en gaandeweg vond hij een manier van leven die legaal, sociaal en zowaar ook nog wel een beetje gelukkig is. Ook dertigers, veertigers in hun mid life crisis en ook nog oudere mensen konden dezelfde weg afleggen.
Hoeveel twintigers of tieners lopen hiermee nog rond? Laten we hen de hand reiken.

Halfjaar-verslag 2016 B - Juli t/m december 2016 - dd 24 januari 2017
Het verslag over 2016 is in twee delen geschreven omdat er in 2016 veel veranderd is. ... Het aantal deelnemers is verdubbeld.
Van de thema's die zo als vanzelf tevoorschijn komen noemden wij er in het verslag van 2016 A al enkele. Te weten: angst, ouders, zelfacceptatie (?), 'monsters in mij', diagnoses en isolement. Ten dele noemen wij deze weer, ten dele ook andere thema's, te weten: 'Een groep is eng en zwaar!" - Wat is daar eng aan?
'Zelfacceptatie?' en 'Downloaden'.
Dit jaar traden de JORis groepen in beperkte mate naar buiten. Daardoor geniet de methodiek nu ook een bredere bekendheid - en zelfs waardering. Er is een brug gebouwd, een brug in aanbouw - en nog een brug te bouwen.
Dit is een handreiking aan de professionele hulpverlening en aan de samenleving. Er gebeurt niets tegen beide, maar met beide.

Halfjaar-verslag 2016 A - Januari t/m juli 2016 - dd 29 Augustus 2016
Dit verslag is geschreven omdat er in 2016 veel veranderd is. In plaats van één groep in het oosten, is er nu ook een groep in het westen. Bovendien is de structuur veranderd en is de werkwijze sterk in ontwikkeling.
Een lange passage in dit verslag gaat over de methodiek.

Jaarverslag 2015
In het jaar 2015 had JON tussen de 20 en 25 leden. Hun leeftijden lopen uiteen van jonge twintigers tot zeventigers; allen zijn man.
De groep werd in de loop van 2015 alweer te groot voor een huiskamer en voor een gesprek met voldoende diepgang en waarin ieder die dit wil aan bod komt. Besloten is toen om de groep binnenshuis te splitsen in subgroepjes, elk met een van de coördinatoren als gespreksleider.
Er zijn individuen die 'niet zo van een groep houden', de groep te groot vinden, de verhalen te veel - of die zich afmelden met 'Sorry, ik ben te depressief' of woorden van die strekking. Met deze individuen houden de coördinatoren individueel contact: zij gaan op reis.
Nu zijn er ook professionele therapeuten die nu en dan hun gezicht laten zien, komen luisteren en bereid zijn desgevraagd therapeutische hulp te verlenen. |
Nadat bestuur en ledenvergadering van de NVSH naar verwachting in januari 2016 hun fiat hebben gegeven, gaat in februari 2016 de NVSH werkgroep JORis West van start, in het westen des lands dus.
JON gaat verder, nu naar jaar veertig van haar bestaan ...

Jaarverslag 2014
In 2014 stopte de een na laatste groep, die van Den Haag, waarna JON als enige groep nog is gebleven. In de naam staat "ON" voor "Oost Nederland", in feite werkt de groep nu landelijk.
JON accepteert de samenleving en haar wetten zoals deze zijn, propageert niets; de groep is het eens over een hands-off ethiek; haar doel is hulpverlening - en wel door zelfhulp.
Al vaker zijn in de jaarverslagen de drie problemen genoemd die de JON-(zelf-)hulpverlener steeds weer tegenkomt op zijn pad: isolement, obsessie en depressie. Genoemde problemen lijken zelfs vaker voor te komen. Het bespreken ervan heeft de JON-gesprekken dit jaar zelfs nogal wat ernstiger gemaakt. Nee, gezelligheid is noch doel noch resultaat.
JON is expliciet gericht op hulpverlening, en wel in de vorm van zelfhulp. Dit houdt in dat de leden (en de mensen uit de kring er omheen) elkaar helpen. Er is geen behandeling, geen therapeut en er zijn geen cliënten, laat staan patiënten, er is een groep mensen die elkaar helpt - niet dus 'behandelt'.

Jaarverslag 2013
Per 1 januari 2013 zijn er twee gespreksgroepen gevormd: JON-Noord en JON-Zuid, elk met twee coördinatoren. Dit bleek niet te werken. [...]
Niet iedereen is geneigd en geschikt om in een groep te functioneren. Meerderen valt het zwaar om met aandacht naar de problemen van anderen te luisteren. Daardoor ontstond een nieuwe indeling: [...].

Jaarverslag 2012
Het ledental van JON is dit jaar gestaag gegroeid. In de loop van dit jaar kwam de Vereniging Martijn in de problemen [...].
Leden die het ontmoetingskarakter van die bijeenkomsten misten of anderszins hulp zochten, richtten zich tot JON. [...]
Er zijn verschillen tussen de voormalige Vereniging Martijn en de NVSH Werkgroep JON: [...]
De groep werd echter te groot voor een huiskamer ]...].
Daarom zijn er eerst vijf coördinatoren gekozen en is de groep vervolgens per 1 januari 2013, op hun voorstel, gesplitst in twee gespreksgroepen: JON-Noord en JON-Zuid.