JON NVSH Werkgroep JORis Oost Nederland Jeugd-Ouderen Relaties, intimiteit, seksualiteit Postbus 259, 7400 AG Deventer |
JON |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maart 2007 Jaarverslag 2006Over de periode 10 mei - 31 december 2006 JONLeden en bijeenkomstenHet ledental van JON was in deze periode stabiel laag: steeds zo rond de twaalf leden. Enkele gingen, andere kwamen. Maandelijks werd een gespreksbijeenkomst gehouden waarop er doorgaans zes leden aanwezig waren. Niet iedereen kon altijd komen - depressies zijn enorm remmend - en de afstanden, dus reiskosten, kunnen groot zijn. Klein maar fijn, zogezegd, want dit kwam de kwaliteit van de gesprekken alleen maar ten goede. Ze duurden vaak van in de loop van de middag tot in de late uurtjes, tot nog net de laatste trein naar huis werd gehaald. De gesprekken zijn vooral persoonlijk van aard, slechts zelden zijn ze thematisch. Het met elkaar sprekende gezelschap is zeer divers qua leeftijd, achtergrond, opleiding of beroep, religie, etnische herkomst en levenservaring - dus boeiend. Een kring om JON heenOm JON heen is een kring van mensen die formeel geen lid zijn, maar wel betrokken. Het zijn bijvoorbeeld mensen die niet voelen voor een groep, voor bijeenkomsten - een groep van twee is voor hen zo ongeveer het maximum - of voor een formeel lidmaatschap - je weet maar nooit in deze huidige maatschappij. Sommigen redden zich prima en helpen dus anderen, anderen leven geïsoleerd en krijgen daarom regelmatig bezoek. Anderen kunnen geen lid zijn en niet komen omdat ze vast zitten in gevangenis of kliniek. Vaak heeft men ook geen reisgeld. Voor zover mogelijk krijgen ook deze mensen regelmatig bezoek. Dit alles kost de nodige reiskosten die dan door de groep gedeeld worden, hetgeen aan het financiële verslag te zien is. HulpverleningJON is een zelfhulpgroep, hetgeen inhoudt dat de leden (en de mensen uit de kring er omheen) elkaar helpen. Het doel is om legaal en sociaal te kunnen leven, de eigen gevoelens te kunnen accepteren en er verantwoord mee om te kunnen gaan. JON is en blijft een "nulde-lijns-voorziening", maar komt wel problematiek tegen. Soms weigert men formele hulpverlening in de eerste, tweede of derde lijn omdat men daar, bij voorbaat of in de intake fase, veel vooroordelen vermoedt of tegenkomt. Men durft zelfs de huisarts, de eerste hulppost in de maatschappij, niets te vertellen. Of, verder gekomen in het hulpverleningscircuit, de psychiater niet te vertellen waar het in feite om draait. Depressie, obsessie en isolement zijn de voornaamste problemen die JON steeds weer tegenkomt. Een obsessie die de moderne tijd mogelijk maakt is het op jacht zijn naar plaatjes. Men wil hier vanaf maar vindt dit moeilijk. Dus is dit besproken en veelal lukte het ook om zichzelf te matigen. Men zegt vaak:
En ook:
Het gaat hierbij niet om de juiste antwoorden te vinden, maar vooral om zichzelf de juiste vragen te stellen en hiermee aan het werk te gaan:
De web siteDeze heeft een dertig tot veertig bezoekers per dag uit de gehele wereld, de meeste nog uit de VS (27%), dan volgt Nederland met 15% en dan een lange reeks andere landen. RBeleidsplanDit is eenvoudig: doorgaan, gespreksbijeenkomsten voortzetten, hulp verlenen waar nodig is - en de web site eens bijwerken. Tot slot: de jaarrekening over 2006De jaarrekening over 2005 loopt van 1 januari 2006 tot 1 januari 2007.
SlotwoordHet is goed, denken wij, dat er in een tijd vol haat en fobie, vooroordeel, criminalisering en uitstoting, mensen zijn die elkaar weten te vinden, elkaar opvangen en zo nodig helpen en open met elkaar kunnen spreken over hoe sociaal en legaal te kunnen leven met hun gevoel. Goedgekeurd door de
ledenvergadering op 18 maart 2007, JON
|