Pedofiele gevoelens en geloof

Robin Knap

Geloof en pedofilie, gaat dat samen? Met name,voor mij, het protestants Christelijk geloof, is dat niet in tegenspraak met mijn gevoel? Een vraag die mij altijd bezig houdt, een gewetensvraag. Wat is de zin van dit alles? Wat is de zin van deze gevoelens? Wat is de zin van mijn bestaan?

Vroeger was  ik bang om mezelf te verliezen. Ik was bang dat mijn leven zinloos zou worden. Ik zou immers nooit trouwen en kinderen krijgen. Alles wat het leven zinvol maakt leek aan mij niet besteed,  dacht ik. In het Bijbelboek Deuteronomium  30: 19 lees ik: "Kies dan  het leven, opdat gij leeft". 

• Kies dan het leven... kun je dat? 

• Kun je zelf je leven kiezen? 

• Het ja zeggen tegen je eigen leven, in onvoorwaardelijke zin? 

• Dus ook voor die gevoelens die zo tegenstrijdig lijken? 

• Die zoveel vragen oproepen? 

• Die mij innerlijk zo verdeelde? 

• Je eigen lot accepteren en aanvaarden?  

• Ja, opdat gij leeft.

Kies voor jezelf en verdring niet bepaalde eigen-aardigheden in je schaduwzijde. Geloven is niet als-voor-waar-aannemen, maar het is in de existentiële zin vertrouwen. 

Vertrouwen in de waarde van het leven als een totaal, vertrouwen ook op God, de gever van dat leven. Geloven is voor mij ook "Exodus" (uittocht). Ik kan en mag mijzelf niet neerleggen bij de huidige machtsstructuren waarin ik wordt gedomineerd en in zekere zin ook wordt onderdrukt. 

Het is Jezus die de geschonden waardigheid van de mens herstelt. Zijn opstanding is een begin van het doorbreken van het koninkrijk Gods. Zijn kruis is in zekere zin ook mijn kruis.  Ik ben geroepen mijn kruis te dragen. De weg te gaan zoals hij is, dus ook met mijn pedofiele gevoelens.

 "Kies dan het leven"  

Als je dan voor het leven kiest, dan geloof ik ook dat dit leven niet ophoudt bij de dood. Dan is de dood slechts een doorgang naar een nieuw leven. Of beter, een vernieuwd leven, namelijk in Christus 

(Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbij gegaan, zie, het nieuwe is gekomen. 2 Cor. 5: 17). 

In dat vernieuwde leven zal volmaakte harmonie zijn. Daar mogen wij ook volkomen onszelf zijn. Wij, want het gaat in de Bijbel niet alleen om het individu (i.t.t. het Postmodernisme), maar ook om de collectiviteit. Dus, waarom ik geloof? Ik kies voor het leven!