Terugkeer van De Afgrond

Kracht vinden in een enge wereld

Walter Siepman, in: Religie & Mystiek, Januari 2005

Het is een gegeven dat elke vrede altijd op de proef gesteld zal worden door vernietigende krachten om de schijnbare perfectie te verstoren. Het is alsof je publiekelijk 10.000 dingen vertelt waar je tevreden (genoeg) mee bent en daar dan één dingetje tegenover zet waar je (nog) niet mee om kan gaan. Iets waarmee je graag voorlopig met rust gelaten wilt worden. Op dat moment zullen er gelijk krachten opstaan om je juist met dat ene dingetje te bestoken. Dat gegeven is menselijk en universeel te  bekijken

I - Menselijk

Mensen pesten graag en dat komt omdat de aarde een plaats is waarin de mens nog in de dualiteit leeft. Dat is de taak van de aardling: wij moeten de dualiteit volledig doorleven, begrijpen en transformeren voordat we in een toestand kunnen komen waarin we de dualiteit overstijgen. Maar dat zal nog wel even duren. Tot die tijd zal het ene altijd het andere oproepen en zullen we altijd kapot willen maken wat gemaakt is en willen maken wat kapot is. 

Er zijn altijd krachten die een situatie in stand willen houden en krachten die de situatie willen veranderen of vernietigen (en wat is uiteindelijk het verschil tussen veranderen en vernietigen?). Maar omdat wij ons als mens ook altijd blijven ontwikkelen wordt het wel steeds iets makkelijker om die dualiteit te begrijpen en niet meer per se iets als 'fout' te zien als het anders is dan wij zijn.

De mens heeft het in zich om uit twee mogelijkheden de makkelijkste weg te kiezen. Het is de weg van zekerheid en die denken we te vinden door de weg te volgen die iedereen al volgt. We worden bewerkt om de keuze van de massa te maken en [bij] een keuze voor een andere weg zullen alle maatschappelijke mechanismen in werking treden om je van die 'weg naar de verdommenis' af te helpen en je die' idiote inzichten' uit het hoofd te praten.

Veel hedendaagse verworvenheden zijn ooit als' idiote inzichten' begonnen en veel van de huidige 'idiote inzichten' zullen toekomstige verworvenheden worden. Niet als het aan de vernietigende krachten ligt die alles bij het oude willen houden. Gelukkig voor mensen die ook een vrediger toekomst wensen: juist die vernietigende krachten staan op het punt machteloos te worden, omdat hun werk door iedereen doorleefd is en het dus tijd is dat die krachten in iets anders gaan veranderen.

We voelen allemaal meer haat en geweld om ons heen dan we ooit gevoeld hebben in ons leven, maar het zijn de stuiptrekkingen van een stervende. Nog eenmaal komen alle trucjes op de wereldbevolking af in de hoop dat de ooit grote macht weer terug zal keren. Maar de mensheid is veranderd. De media en de politici niet en de mensheid wel en altijd is het de mensheid - de massa - die de veranderingen plaats zal laten vinden.

Het verketteren van 'andersdenkenden' werkt niet meer zo goed als in de middeleeuwen of zelfs nog tijdens de communistenvervolgingen. De haters krijgen weliswaar alle ruimte in de media, maar er zijn ontzettend veel Israëliërs en Palestijnen die geliefden of vrienden zijn, er zijn zoveel moslims en christenen die elkaar respecteren, er zijn zoveel Amerikanen die helemaal geen wereldmacht hoeven. 

Maar het blijft in het klein hetzelfde als in het groot: een verkrachter komt in de krant en onbaatzuchtige hulp niet en voor je het weet denkt de mens dat Nederland uit verkráchters bestaat en er niemand meer is die onbaatzuchtig iemand anders helpt. En als je dat gelooft dan is het waar, ga je jezelf daarnaar gedragen en maak je zo juist die wereld die je niet bevalt. Want er zijn veel mensen die onbaatzuchtige hulp willen geven, maar als hij dan aangekeken of behandeld wordt alsof hij een verkrachter zou kunnen zijn dan zal het gros er toch voor kiezen die onbaatzuchtige hulp maar voor zichzelf te houden.

Intermezzo: haat

Ja, dat is het makkelijke aan haat: het is fout. Niemand keurt haat goed, maar iedereen heeft er last van (gehad). En wat is de les van haat? Dat liefde aan de andere kant van de lijn staat en daardoor feitelijk dezelfde emotie is als haat. 

Is het niet logisch dat je iets volledig moet doorleven voordat je kunt weten wat het precies voor nut heeft? Hoe kun je een mening over haat hebben als je niet gehaat hebt? Het gevoel dat sommige mensen of groepen in je oproepen kan zeer onprettig zijn en soms zelfs haatgevoelens opwekken. Door constant tegen jezelf te zeggen dat het niet goed is of van anderen te horen dat het niet goed is los je de gevoelens niet op. De oplossing van alle problemen is in het volledig doorleven van dat probleem en het uiteindelijk transformeren in wat je wel wilt.

En weet je wat zo vreemd is: we zijn tegen het doden van anderen, maar als iemand al of niet met een reden iemand anders doodt dan zijn we vaak opeens wel voor het doden van mensen. Onder het motto "Gij zult niet doden en als u het wel doet dan zullen wij u doden".

'Het recht zegeviert.' Want wat is recht? Recht is vaak gebaseerd op haat. We spreken recht over wat we haten: verkrachters, pedofielen, moordenaars, fraudeurs, hooligans, terroristen, criminelen, inbrekers en oplichters. Wat zij doen is 'fout' en daardoor mogen we hun alles aandoen dat zij anderen aan doen, aan willen doen of aangedaan hebben. Een beetje als 'pak niemands lollie af tenzij ze jouw lolly afpakken'.

Het is makkelijk om gelijk te hebben als je er voor zorgt dat de ander eerst iets 'fouts' gedaan heeft. Op het moment dat iemand iets 'fout' gedaan heeft geeft dat een vrijbrief om diezelfde 'fouten' te maken ten opzichte van die persoon, want dat heeft hij verdiend! En het is zelfs mogelijk om ten opzichte van de ander - als die nog geen 'fout' gemaakt heeft - die 'fouten' alvast te maken, omdat jij weet dat het een kwestie van tijd is voordat die ander ze gaat maken en dan zou jij de pineut zijn en dat voorkom je door hem voor te zijn. De logica van de mensheid in een notendop.

We hebben preventie verheven tot het grootste goed. Van rookmelders in elke ruimte van ons huis tot andere mensen afmaken omdat we zeker weten dat ze anders ons ooit af zullen komen maken. Veel van onze keuzes zijn gebaseerd op haat. Of op angst. Maar bij nadere bestudering ontlopen die twee termen elkaar niet zoveel.

II - Universeel

Universeel is het allemaal net te simpel, want universeel is alles goed en heeft alles nut. Universeel gezien is het altijd goed dat je een been breekt zodat je in het ziekenhuis komt waar je in een bed komt te liggen naast de vrouw met wie je later in het huwelijk treedt. Jij baalt ervan dat je een been breekt, het universum weet al dat het uiteindelijk de gelukkigste gebeurtenis uit je leven zal blijken te zijn. Hoe vaak hebben we niet al verzucht: 'als dat me niet overkomen was, dan had ik nu niet...'. Wij weten niet wat universeel goed is, wij voelen ons alleen in het moment goed of slecht. Het universum gaat met een precisie te werk waarbij vergeleken een atoomklok een gammele wekker is waar de batterij bijna leeg van is.

Intermezzo: Liefde

Ja, dat is het makkelijke aan liefde: het is goed. Het is een onderwerp waar we regelmatig aandacht aan besteden in Religie & Mystiek omdat niet alleen ik vind dat het de belangrijkste kracht in het universum is, maar dat elke overtuiging en religie dat ook lijkt te  onderschrijven. Ik weet dat ondanks dat de Bijbel en de Koran liefde prediken er toch veel bloed vergoten wordt in naam van die boeken.

In essentie zegt iedereen hetzelfde: liefde is datgene wat we allemaal nastreven. En het vreemde aan dat ideaal is dat het om een of andere reden door ons allemaal geblokkeerd wordt door  het te beperken. Wij gaan anderen vertellen wat ware liefde is, hoe het hoort en hoe het gevoeld moet worden terwijl liefde voor elk individu weer anders zal voelen. Het is een mooi voorbeeld van een universele kracht die op aarde door de dualiteit verwrongen raakt.

Liefde kan door veel mensen niet precies onder woorden gebracht worden, maar wel gevoeld worden. Liefde is het eenvoudigste in het universum: je weet wanneer je houdt van wie of wat je ziet en als we allemaal overal van zouden houden zou de aarde een paradijs zijn. Uiteindelijk is dat de belofte van elke oorlog, elke ruzie en elke vechtpartij: hierna wordt het beter en kunnen we in vrede en liefde met elkaar samenleven.

Helaas en natuurlijk werkt het niet zo. De reden daarvoor is eenvoudig: liefde en haat zijn hier op aarde - zoals gezegd - dezelfde emoties en daardoor roept het ene het andere op. De één houdt van iemand en iemand anders haat die ene daar weer om.

III. Religie en Mystiek

Voor mij is er natuurlijk toch ook een derde manier om het te bekijken: de mengeling tussen menselijk en universeel en dat is hoe ik Religie & Mystiek graag zie: een verbinding tussen de menselijke emoties en de universele waarden. Door Religie & Mystiek te beginnen is er een mechanisme in werking gesteld dat reageert op haar bestaan. Dat is niet goed of slecht, dat is een actie - reactie verhaal. 

Melkboeren en appelboeren

Zie het als volgt: melkboeren zijn in de meerderheid en hebben daarom het meeste te zeggen. Zij behartigen hun eigen belangen, maar luisteren ook naar anderen - ze hebben door de eeuwen heen geleerd dat het afsluiten voor de ander meer kwaad dan goed , brengt. Zij staan toe dat mensen iets anders kunnen drinken dan melk, maar willen wel toonaangevend zijn.

Dus zijn er twee mogelijkheden voor niet-melkboeren: aanpassen aan de wensen van de melkboeren of een bestaan in de marge accepteren. Slagzinnen als 'eet een appel als je de melk op hebt' zullen worden toegejuicht en slagzinnen al 'eet een appel in plaats van je glas melk te drinken' zullen niet in de smaak vallen. Wat helemaal niet onlogisch is als je begrijpt dat door de eeuwen heen een hele samenleving gebaseerd is op melk. Een ontwrichting van die samenleving omdat melk vervangen wordt door appels zou desastreus lijken te zijn voor de mensen die deel uitmaken van deze melksamenleving.

Mocht het echter onafwendbaar zijn door een explosieve toename van de interesse in de appel, dan zullen de appel en de melk een samenwerking aangaan waarin de appel deel uit gaat maken van de heersende macht. Het is mogelijk dat de appel daadwerkelijk de melk van de machtspositie verdringt. Mocht dat gebeuren dan zullen de topfuncties in de appelindustrie als vanzelf overgenomen worden door de topfuncties uit de melkindustrie - uiteraard aangevuld met de belangrijkste mensen uit de appelindustrie. Zo blijft iedereen tevreden genoeg. In de praktijk zul je zien dat de appel zal vermelken en de melk nauwelijks verappelt.

De dag van de melk-appelbeul

Maar dan blijkt dat teveel melk je botten broos maakt en de appel met dusdanig veel gif geteeld wordt dat mensen er op termijn ziek van worden. Als dat bekend wordt is de macht van de melk en de appel voorbij en dus blijft dat achter slot en grendel. Mensen krijgen steeds brozere botten en steeds engere ziektes, maar omdat er geen algemene wetenschap is hoe dat komt wordt het gezien als iets dat nu eenmaal bij het leven hoort en wordt het geaccepteerd. Tot op een dag het slot en de grendel verwijderd worden en publiekelijk gemaakt zou kunnen worden dat melk en appels de hoofdoorzaak zijn van veel pijn en ellende.

Er is vrijheid van meningsuiting en nu zitten de melk- en appelboeren dus met de gebakken peren. De nieuwe informatie verbieden zal averechts werken en dus wordt er getolereerd dat er informatie over de bijwerkingen van melk en appels naar buiten sijpelt. Als de mens al eeuwenlang gelooft dat melk en appels goed zijn dan kan dat niet 1-2-3 veranderen en dus hoopt de melk-appel dat de problemen zullen overwaaien, al houdt hij de omstandigheden nauwlettend in de gaten.

Er is allang bepaald hoe ver een anti-melk-appel-lobby mag gaan om zodoende de schijn van vrijheid te waarborgen en de eigen onbeperkte macht niet in te hoeven leveren. Anti-appel-organisaties in de marge, anti-melk-programma's na middernacht, anti-melk-appel-bladen achter in de schappen enzovoort. 

Het lijkt eigenlijk allemaal alleen maar goed voor de schijnbare ruimdenkendheid die de appels en de melk toegedicht worden. Elke klacht kan gepareerd worden met: je krijgt toch ruimte dm jezelf te uiten, het is alleen jammer dat niemand je wil lezen, horen of zien. Maar wat dat betreft is het precies hetzelfde als met de hitlijsten: niet wat het meest verkoopt wordt het meest gedraaid, maar alles wat het meest gedraaid wordt, wordt het meest verkocht. Als je iets maar vaak genoeg hoort wen je er aan of ga je het zelfs goed vinden -vooral als je van de alternatieven niets afweet. Die worden namelijk na middernacht getoond. En dus lijk je vast te zitten in een vicieuze cirkel.

Maar dat is de schijnwerkelijkheid van de mensheid en de verrassing van het universele. De mens ziet dat de melk-appel-boeren aan de macht blijven wat er ook naar buiten komt aan negatieve informatie over hun onjuiste handelswijzen, want de mens denkt meestal niet in langere tijdspannes dan waarin hij leeft, terwijl het universum in de eeuwigheid denkt en ziet dat het monopolie van de heersers af begint te brokkelen. Iets dat eigenlijk al in werking werd gezet door de samenwerking met de appelboeren.

Het Romeinse Rijk dacht ook dat het eeuwig zou bestaan, maar haar einde kwam heus niet als een donderslag bij heldere hemel. Scheurtjes in de macht werden scheuren en nederlaagjes werden nederlagen. Hetzelfde geldt voor de melkboeren: de appel toelaten was het eerste scheurtje en de tv programma' s na middernacht waren een nieuwe scheur. 

In de huidige samenleving zitten zoveel scheurtjes dat de machthebbers alleen maar kunnen hopen dat alle plakbandjes het geheel in stand houden totdat zij zelf veilig of gestorven zijn.
De nieuwe tijd is niet alleen een kreet - hij nadert ons met rasse schreden.

[ Start ] [ Omhoog ]