Soms identificeer je jezelf met iets dat je eigenlijk niet bent. Door sociale druk, door de media, door je omgeving en verwachtingen kan verwarring ontstaan.

Het is belangrijk dat kinderen spelen en knuffelen en heel veel liefde ontvangen. Liefde van andere kinderen, maar zeker ook liefde van volwassenen. Met name mensen van het mannelijk geslacht schrikken wellicht als zij liefde voor kinderen ervaren, daar zij dit kunnen verwarren met erotiek.

Doordat de samenleving iedereen indeelt in hokjes, wordt een man die affiniteit heeft met kinderen al snel ingedeeld in het duistere hokje van 'pedofiel’. Omdat niet alle kinderen de liefde en aandacht krijgen van hun natuurlijke ouderlijke omgeving heeft de Kosmos veel mensen een aantrekkingskracht richting kinderen gegeven. Deze aantrekkingskracht is niet-seksueel van aard. Helaas wordt door druk van de maatschappij deze aantrekkingskracht snel als seksueel beschreven en schept men een zichzelf waar makende profetie: mensen gaan er ook naar handelen, helaas.

Er zijn geen 'pedofielen', opgevat als identiteit. Kinderen hebben liefde, knuffels, spel en vermaak nodig - én aandacht. Volwassenen kunnen een extra gift, een extra ‘kristal’, iets extra’s vanuit de Kosmos hebben, waardoor zij deze liefde, aandacht, knuffels, spel, vermaak en een luisterend oor kunnen geven aan kinderen die dit anders zouden ontberen.

Doordat de samenleving enorm geseksualiseerd is, en door verwarring, geschapen vanuit de seksuele revolutie in de '7O-er jaren, emancipatie van homoseksuelen en helaas ook doorgeslagen feminisme (de zogeheten tweede feministische golf in West-Europa eind jaren '60), is er verwarring ontstaan en hebben sommigen zich onterecht geïdentificeerd als zijnde 'pedofiel', geholpen door een emancipatoire beweging die ook ontstaan is in de jaren van de seksuele revolutie.

Seks met een kind is uiteraard absurd, en niemand wil dit ook.

De affiniteit, de affectie, het extra ‘kristal’ dat door de Kosmos is gegeven aan velen is jammerlijk verward met seksualiteit, waardoor er een grote smet is komen te liggen op datgene dat juist iets heel moois had moeten zijn vanuit de spirituele wereld bezien.

Kinderen die extra aandacht en knuffels geven die zo noodzakelijk zijn om op te groeien tot een vrolijke, stabiele volwassene.

Als reactie op het feit dat velen deze liefde verwarren met seksualiteit, is er weer een duistere tegenreactie ontstaan vanuit die zelfde samenleving en kun je, met name als mens van het mannelijk geslacht, nauwelijks nog normaal met kinderen omgaan en ben je snel verdacht en word je gezien als een gevaar voor kinderen. Maar juist deze mensen zijn ‘de steen die door de bouwlieden is afgekeurd', zoals geschreven staat in de Bijbel, Psalm 118, 22. Grotendeels hebben zij dit aan zichzelf te danken doordat zij liefde met seksualiteit zijn gaan verwarren.

Een ieder die denkt ‘ik ben pedofiel’, als identiteit dus, vergist zich. Er bestaan geen 'pedofielen' als identiteit, er bestaan mensen die deze extra gave, dit extra ‘kristal’ vanuit de Kosmos zijn gaan verwarren met seksualiteit en van deze spirituele gave iets duisters en pervers zijn gaan maken, terwijl zij juist een goddelijke, kosmische missie hebben.

Het is tijd en zaak om deze missie zo te gaan zien en seksualiteit niet langer te verwarren met affiniteit. Wees de vriend voor het kind of de vriendin die het kind nodig heeft. Je hebt iets extra’s meegekregen vanuit de Kosmos, dus gebruik deze gave en kracht, dit spirituele ‘kristal’ ten goede.

Kinderen hebben veel liefde, aandacht, knuffels, omhelzingen nodig bij verdriet bijvoorbeeld. Geef hen die aandacht, geef hun datgene wat zij nodig hebben en leef niet langer in de illusie dat dit iets met seks van doen heeft. Maak van iets dat uit de hoge kosmische sferen komt niet iets verwerpelijks.

De steen die door de bouwlieden is afgekeurd, is de hoeksteen geworden. Amen

[ Start ] [ Omhoog ]