Arda Gerkens is directeur Expertisebureau Online Kindermisbruik.
Iva Bicanic is klinisch psycholoog en hoofd Landelijk Psychotraumacentrum UMC Utrecht

De documentaire Leaving Neverland leidde afgelopen weekend tot heftige reacties en verdeelde Nederland in twee kampen:

• de ene helft vond Wade Robson en James Safechuck ongeloofwaardig,
• de andere helft zag in Michael Jackson een pedofiel.

Het beeld van pedofiel was voor zijn fans ondraaglijk, voor anderen aanleiding tot het uiten van afschuw. Sommige radiostations deden de muziek van Michael zelfs in de ban. Dat is opvallend.

• Snoop Dogg werd beschuldigd van moord,
• de drummer van AC/DC huurde moordenaars in om zijn vrouw om te leggen,
• Tupac zat drie maanden in de cel vanwege een aanval op een man met een baseball bat,
• James Brown mishandelde zijn vrouw en bedreigde mensen met wapens én pleegde overvallen,
• bassist van The Sex Pistols Sid Vicious vermoordde zijn vriendin Nancy Spungen.

Allemaal verschrikkelijke misdaden van bekende muzikanten die niet hebben geleid tot het boycotten van hun muziek.

Waarom reageren we zoveel heftiger op kindermisbruik? Het stigma pedofiel is erger dan we ons kunnen voorstellen. Zoekt een pedofiel hulp bij een psycholoog, dan weigert menig psycholoog de behandeling. Als pedofiel raak je je baan kwijt, en je vrienden, en je sociale omgeving. Voor dat verlies hoef je niet eens pedofiel te zijn: mensen die kinderporno downloaden (65 procent van hen is geen pedofiel), ondergaan hetzelfde lot. En zelfs hun partners worden bespuugd op straat, hun kinderen worden gepest en nageroepen, hun auto wordt bekrast.

Kindermisbruik wordt gezien als een van de ergste misdaden en dat komt vooral door het ongemak dat mensen erbij voelen. Het thema is zo ongemakkelijk dat we ervan wegkijken. Toch vindt dit misbruik iedere dag plaats, terwijl u dit leest, ook in onze omgeving. Hoe groter het taboe, hoe hoger de drempel om vermoedens te melden over mogelijke slachtoffers, en hoe hoger de drempel voor daders om hulp in te roepen.

Seksueel kindermisbruik met fysiek contact wordt in 87 procent van de gevallen gepleegd door een bekende. Van deze delicten is slechts 30 procent van de veroordeelden pedofiel. Dat betekent dat 70 procent van de kindermisbruikers geen seksuele voorkeur voor kinderen heeft. Terwijl pedofielen verketterd worden in de samenleving, wordt het meeste misbruik gepleegd door mensen die niet pedofiel zijn.

De aanpak van seksueel kindermisbruik is niet gebaat bij het verketteren van de daders. Sterker, het draagt bij aan het seksueel kindermisbruik: het zorgt er mede voor dat kindermisbruik onbespreekbaar blijft. Mede hierdoor vindt misbruik plaats in de ‘geheime omgeving’ van de dader. Door de muziek van Michael Jackson te verbannen, bevestigen we als samenleving de diepgewortelde angst van dader én slachtoffer dat hun leven voorbij is als het misbruik uitkomt.

Volgens onderzoek worden ieder jaar 62.000 kinderen voor het eerst slachtoffer van misbruik. De gevolgen van voortdurend kindermisbruik zijn groot, zeker zolang het ‘geheim’ moet blijven. Zo wordt de helft van de slachtoffers later in het leven opnieuw slachtoffer van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Met goede therapie kan het misbruik verwerkt worden en kan het leven weer opgepakt. Daarom is het van groot belang dat het taboe rond misbruik doorbroken wordt. Dan kunnen slachtoffer én dader de hulp krijgen die ze nodig hebben om misbruik te stoppen en herhaling te voorkomen.

[ Start ] [ Omhoog ]