Noten    [Artikel]  
#1   #2   #3   #4    #5   #6   #7   #8   #9   #10   #11   #12   #13   #14   #15   #16   #17    #18    #19 

1. John Kastner maakte deze documentaire van een uur voor het programma Witness van de  Canadian Broadcasting Corporation (CBC). Het werd uitgevonden in januari 1997.

2. Vern Redekop's Scapegoats, the Bible, and Criminal Justice (1993) is a consequente toepassing van  Girards theorie van het zondebokproces op het strafrechtsstelsel. 

3. Timothy Gorringe's God's Just Vengeance (1996) behandelt dit thema op gedegen wijze. Zie ook  Allard and Northey (in druk) and Northey (1998).

4. De namen van de persoon zijn veranderd. 

5. Er is veel literatuur over verschenen de laatste jaren. Het beste onderzoek op dit punt is  Restoring Justice (Strong and Van Ness, 1997). Het beste overzicht van de bredere context is The Expanding Prison (Cayley, 1998). Het eerste grote onderzoek was Changing Lenses (Zehr, 1990) - 'het' klassieke onderzoek terzake. Er is ook onlangs een goede bibliografie verschenen (McCold, 1997).

6. Zie voor een vollediger verslag Dean Peachey's "The Kitchener Experiment" (1989).

7. Wij wijzen op het werk van Berman (1983/1997), Strong and Van Ness (1997), en natuurlijk van  René Girard, wiens werk wij hier niet opsommen. 

8. John Haley is de deskundige op dit gebied. Zie van zijn vele publicaties bijvoorbeeld Haley (1989).

9. Nils Christie schrijft: 

"Het slachtoffer in een rechtszaak is min of meer een dubbele verliezer in onze maatschappij. [...] Hij wordt uitgesloten van deelname in zijn eigen conflict. Zijn conflict is gestolen door de staat, een diefstal door beroepsmensen."
(1981, p. 93)

Hij verwijst naar een eerder door hem geschreven klassiek essay, getiteld "Conflicts as property" (1977). 
Christie's boek en artikel zijn het lezen waard!

10. Herman Bianchi legt dit uit in Justice as Sanctuary (1994).

11. Michel Foucault's Discipline and Punish: The Birth of the Modern Prison (1978) toont dit op gedegen wijze aan. 

12. Het klassieke boek over deze gedachtegang is Braithwaite (1989).

13. De beginselen van de kringen zijn beschreven door Heise et al (1995). Zij houden het volgende in:

• Wij geloven in een liefhebbende en verzoenende God die ons roept om werktuigen et zijn van God's Heil in de wereld.

• Wij erkennen het menszijn van zowel dader als slachtoffer.

• Wij erkennen het leed en de noodzaak van herstel van de slachtoffers van seksueel misbruik.

• Wij heten de dader welkom in de maatschappij en nodigen hem uit tot verantwoordelijkheid.

• Wij proberen het ontstaan van nieuwe slachtoffers te voorkomen, zowel door recidive van daders te verminderen, als door het bewustzijn van het publiek in de samenleving te vergroten.

• Wij aanvaarden God's oproep tot een radicale vorm van gastvrijheid door met elkaar samen te leven door het risico te lopen onze medemensen lief te hebben.
  (pp 11-12)

14. Dit type invrijheidstelling vanuit Canadese gevangenissen kwam een tien jaar geleden op als reactie op publieke druk om geen veroordeelden voorwaardelijk vrij te laten, die een groot risico van recidive vormden. Het gevolg was detentie van deze veroordeelden tot de laatste dag dat zij wettelijk gevangen gehouden konden worden of tot hun voorwaardelijke termijn verstreken was.

15. Zie Yantzi, 1998, p. 47 voor een nadere bespreking hiervan.

16. Een als zodanig vastgesteld patroon, eigen aan een specifieke veroordeelde, dat kan worden herkend aan bepaalde kenmerken 'triggers', die een cyclus van recidive in gang kunnen zetten. 

17. 

"De amandel-vorm die ontstaat door twee cirkels te laten overlappen [...], de mandorla die de splitsing herstelt [... is het] prototype van conflictoplossing, de kunst van het helen."
Robert A. Johnson (1991), Owning Your Own Shadow.

18. John McKendy (1998) ontwikkelt het begrip dialoog aan de hand van zijn persoonlijke ervaring met het project Alternatieven voor geweld in gevangenissen. Hij spreekt over het belang van het herstel van het verhaal van de persoon in de helende dialoog met de gevangenen.

19. Parker Palmer (1996) bespreekt het belang van de onbekende met deze woorden:

"De invalshoek van de onbekende ander geeft niet alleen een vollediger beeld van de wereld, deze geeft ons ook een diepere kijk op onszelf. Immers, de onbekende ander vertegenwoordigt mogelijkheden in ons eigen leven wie we liever niet onder ogen zien. [...] We willen niet met ene gevangene geconfronteerd worden omdat deze ons herinnerd aan onze eigen wandaden. We vermijden de onbekende ander omdat hij of zij ons herinnert aan onze onzekere plek op deze aardbol, ons er aan herinnert dat wij de onbekende zijn voor anderen. [...] We zijn ook voor onszelf vreemdelingen."(p. 66)